November 2017 – ‘Wat zijn nou de échte verschillen tussen jongens en meisjes’? Die vraag stond afgelopen week centraal tijdens onze Kind & Koffie Late Night, een terugkerende avond voor ouders met een pedagogisch thema.
Dit keer hadden wij auteur Betsy van de Grift uitgenodigd om te vertellen over de breinontwikkeling bij jongens en meisjes. Betsy kwam met leuke inzichten waar veel van de aanwezige ouders hun zonen en dochters in herkenden.
Verschillen in het brein
Moeten jongens nou echt veel meer buitenspelen, en houden meisjes meer van lekker rustig spelen? Niet altijd. Maar uit onderzoek blijkt wel dat er een verschil is in het brein van jongens en meisjes. Dit verschil ontstaat al tijdens de tweede helft van de zwangerschap onder invloed van het hormoon testosteron waar het jongetjesbrein aan bloot staat. Hierdoor krijgt het jongensbrein een meer mannelijk signatuur en het meisjesbrein een vrouwelijke. In het gedrag van het gemiddelde jongetje en gemiddelde meisje zie je deze verschillen terug. Het is dus niet alleen de opvoeding en de culturele omgeving die deze verschillen veroorzaakt.
Niveauverschillen op school
De verschillen in breinontwikkeling zijn op verschillende leeftijden goed merkbaar: vanaf de eerste dag kijkt een meisje het liefst naar gezichten en maakt een jaar later meer oogcontact dan jongens. Jongensbaby’s kijken ‘t liefst naar mechanisch bewegende objecten. Op hun vierde jaar, wanneer kinderen naar school gaan, kan het gemiddelde meisje meer concentratie opbrengen en is vaak een stuk taliger dan de gemiddelde jongen. Dat kan leiden tot grote niveauverschillen tussen jongens en meisjes in de eerste jaren van de basisschool.
Niet alleen in de klas, ook op het schoolplein zie je verschillen. Jongens spelen vanaf de kleuterleeftijd vaker in grotere groepen en zijn gericht op fysiek spel en competitie. Daar hebben ze letterlijk veel ruimte voor nodig en nemen die ook in beslag. Meisjesgroepen zijn kleiner en zijn vaak gericht op samenwerken en het uitwisselen van ervaringen. Op een speelplein zie je de meisjes vaker aan de buitenkant spelen.
Fysieke uitdaging
In een omgeving waar vooral vrouwen bepalen hoe je je hoort te gedragen, zoals school en kinderopvang, lopen we het risico dat er onvoldoende aandacht of begrip is voor de behoefte van jongens. Bij de SKBNM proberen wij zoveel mogelijk aan te sluiten bij de interesse en ontwikkelingsfase van jongens én meisjes. Vrouwelijke pedagogisch medewerkers moeten zich bewust blijven van de fysieke uitdaging die jongens nodig hebben. Mannelijke pedagogisch medewerkers bieden dat net wat natuurlijker aan.
Aan het einde van de Kind & Koffie lezing bleek dat we vooral heel veel geduld moeten hebben met onze kinderen. Hun brein is namelijk pas ‘af’ rond hun 25e. Onze jongens en meisjes met hun zeer typische of juist a-typische gedrag, hebben dus nog heel wat tijd om de balans te vinden.